Beste Nederlandse vriend,
Het enige dat Phoeurng Heng (58) wilde, was voor zijn zoontje Arun kunnen zorgen. Hij zei het me wel drie keer terwijl ik zijn ogen onderzocht. Deze vader is een sterke man. Maar die dag zag ik vooral een blik van angst en verdriet in zijn blinde ogen. Voor mij zat een man die de hoop begon op te geven. Ik moest hard praten tegen meneer Heng, anders hoorde hij mij niet. Hij was al een paar jaar slechthorend. En hij zag ook nauwelijks meer. Hij had staar aan beide ogen en hierdoor was hij langzaam een blinde vader geworden. Het was al niet gemakkelijk voor Phoeurng Heng sinds zijn vrouw negen jaar geleden overleed. Elke dag had hij zich sterk kunnen houden – voor zijn zoontje. Dat lukte hem, maar het was loodzwaar.
Hij vertelde me dat hij zich steeds eenzamer voelde en dat het contact met dorpsgenoten moeilijk was doordat hij niet goed kon horen en zien. Zijn werk op het land ging steeds langzamer en daardoor wilde zijn baas hem soms niet betalen. Soms konden ze niets te eten kopen. Hoe hij ook zijn best deed, hij verdiende niet meer genoeg geld. Er was geen keuze: zijn zoon moest meewerken op het land. Arun, tien jaar pas, kon niet naar school maar moest werken, omdat Phoeurng Heng dat zelf niet meer kon.
“Ik ben een vader, ik ben nog krachtig en voel me jong. En toch kan ik niet voor mijn zoon zorgen.”
Elke ouder wil toch voor zijn kind kunnen zorgen?
De mensen in de provincie Mondulkiri, Cambodja, hebben niet veel geld. Hun leven is eenvoudig, zij weten weinig over gezondheidszorg en oogzorg. Mondulkiri heeft geen oogarts die staaroperaties kan uitvoeren en de mensen hebben vaak geen geld voor de reis naar het provincieziekenhuis. Daarom organiseert Eye Care Foundation twee keer per jaar een oogkamp voor oogpatiënten zoals Phoeurng Heng, die in de arme provincie Mondulkiri leven. Dat zij oogzorg krijgen, is alleen mogelijk dankzij mensen zoals u. Voor het organiseren en uitvoeren van deze oogkampen is geld nodig. Ook halen we de mensen op en brengen hen een dag na de operatie weer thuis, want ze hebben geen geld voor vervoer. Het komt hierop neer: voor 35 euro kunnen we één staarpatiënt weer laten zien. Na het vorige oogkamp konden meneer Heng en alle andere staarpatiënten die geopereerd werden weer zien. Meneer Heng kreeg de kans om weer de vader te zijn die hij wilde zijn. En Arun, die nu weer naar school kan… hij was zo dankbaar om zijn vader blij te zien: “Ik heb mijn vader terug.”
“De operatie heeft mijn zoon en mij gered. Ik ben eeuwig dankbaar.”
In de arme Cambodjaanse provincie Mondulkiri zijn nog veel mensen die zonder staaroperatie onnodig blind zijn. Die daardoor niet meer voor zichzelf en hun familie kunnen zorgen. Het zit niet in mijn aard het daarbij te laten. Daarom vraag ik u om hulp. Het volgende oogkamp is in mei. Via de gezondheidsposten in Mondulkiri worden al staarpatiënten doorverwezen. Maar alleen met uw steun kan ik hen opereren.
Dr. Hong
Oogarts in Cambodja
Dr. Hong wil staarpatiënten opereren die in de arme provincie Mondulkiri leven. Maar dat lukt niet zonder u. Het volgende oogkamp is in mei. Ik hoop dat u aan mensen als meneer Heng een staaroperatie doneert.
Hartelijk dank,
Ruud Wiedijk, Directeur Eye Care Foundation