Pin Phat (75) heeft altijd hard gewerkt en voor zijn familie gezorgd. Maar nu was hij afhankelijk en eenzaam. De wereld was, doordat hij staar aan beide ogen had, voor hem zo klein geworden dat hij zelfs zijn eigen uitgestrekte handen niet meer kon zien. “Toen ik Phats ogen onderzocht vertelde hij mij dat hij voor alles zijn vrouw nodig had. Dat was zwaar voor de hele familie”, zegt oogverpleegkundige Keo Pheara, die Phats dorp bezocht.
Phat en zijn vrouw hebben een grote familie en vele (achter)kleinkinderen. Zoveel dat Phat ze niet eens kan tellen. De hele familie woont in het dorp Koh Bomnherl, in de arme provincie Mondulkiri (Cambodja). Ze verbouwen rijst en maïs. Daarvan moeten alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen leven. Met zoveel monden om te vullen, heeft de familie alle handen nodig op het land. Phat wilde meewerken in plaats van afhankelijk zijn. Maar ook zijn vrouw, You Len (60), kon niet meer werken en voor de kleinsten zorgen nu ze er voor haar man moest zijn. Bij elke stap, elke handeling had hij haar nodig. Het dorp van Phat is heel erg afgelegen. Je kunt er met de auto absoluut niet komen. Het was onmogelijk om naar de dichtstbijzijnde stad te gaan voor medische hulp. Phat en zijn familie moesten zich maar zien te redden.
Pheara constateerde dat Phat staar aan beide ogen had, maar dat hij mogelijk na een staaroperatie weer zou kunnen zien. Hij kon terecht in het ziekenhuis in de hoofdstad Sen Monorom. Dit ziekenhuis heeft zelf geen oogarts die operaties kan uitvoeren, daarom komt dokter Hong twee keer per jaar uit de aangrenzende provincie Ratanakiri langs. En nu was hij er! Pheara vertelde dat dokter Hong de volgende dag Phat in het ziekenhuis kon ontvangen voor de operatie aan zijn linkeroog. “Ik vroeg hem waar hij het meest naar uitkeek als hij straks weer kon zien. Zijn antwoord kwam snel: zijn jongste kleinkinderen. Die had hij nog nooit kunnen zien.” Wat een prachtig vooruitzicht!
Het was een hele toer voor Phat en zijn vrouw om naar het ziekenhuis te komen. De reis duurde zes uur. Eerst moesten ze een lang stuk achter op de brommer bij hun zoons, over een zandweg en kleine paadjes om bij de rivier te komen. Onderweg moesten ze steeds afstappen, omdat de weg door de heftige regenval was weggeslagen, net als de brug over de rivier. Pheara haalde hen op bij de rivier en hielp Phat over de provisorische brug van hout en boomstammen. Hij wist toen nog niet dat hij over een paar dagen, na zijn operatie, zelfstandig over de brug terug zou lopen!
Een dag na aankomst in het ziekenhuis heeft dr. Hong de staaroperatie aan Phats linkeroog uitgevoerd. Na de operatie was Phat een ander mens. Of beter gezegd: hij was eindelijk weer zichzelf! Stralend liep hij in zijn eentje door het ziekenhuis. Hij keek naar alles om zich heen, kon zelfstandig de straat op en spelen met de kinderen die in het ziekenhuis verbleven. Toen Phat en zijn vrouw achter op de brommers weer aankwamen in het dorp stond de hele familie op hen te wachten. Het was echt feest, zoveel blije gezichten. En de lach van Phat toen hij al zijn (achter)kleinkinderen zag… Het was alsof hij ze nu voor het eerst echt ontmoette.
Bekijk hier het verhaal van Phat:
Phat heeft zijn zicht, zijn familie en zijn zelfstandigheid terug. En hij en zijn vrouw kunnen weer werken en voor hun familie zorgen. Met elke staaroperatie die u doneert, verandert u het leven van iemand als Phat én zijn hele familie. Voor 35 euro laat u een staarpatiënt zoals hij weer zien. Helpt u mee?
Alvast hartelijk dank voor uw mooie steun. We zijn blij met elk bedrag.