De impact van COVID-19 op Australische vrijwilligers voor een internationaal ontwikkelingsproject bij Eye Care Foundation
Marguerite Goulding, vrijwilliger ECF Cambodja
Toen het bericht kwam dat alle vrijwilligers terug moesten naar Australië vanwege COVID-19 was ik daar kapot van. Ik heb de afgelopen anderhalf jaar voor Eye Care Foundation gewerkt op het kantoor in Phnom Penh, Cambodja. Ik was van plan om daar nog ten minste een jaar te blijven.
Mijn eerste reactie was dat ik echt nog niet klaar was om mijn ECF collega’s/familie te verlaten. Ook alle andere contacten die ik heb opgedaan in mijn rol van Programma Ontwikkelingsmentor in de oogzorgsector mis ik. Mijn vertrek was onverwacht. Ik had helaas niet genoeg tijd om persoonlijk afscheid van iedereen te nemen. Ik heb heel veel gehuild!
Nu ik tijd heb gehad om terug te kijken naar de situatie, besef ik dat ik enorme mazzel heb gehad. Ik ben nu veilig in zelfisolatie, in het huis van een goede vriend van mij in Canberra, Australië. Mijn hart ligt nog steeds bij de ECF projecten. Zij zorgen voor oogpatiënten. ECF heeft een grote bijdrage geleverd door zoveel mogelijk patiënten (gratis) te helpen. Het grootste verschil zien wij bij patiënten na een staaroperatie. Er zijn geen woorden om te beschrijven hoe bijzonder het is om mee te maken hoe blij patiënten zijn na hun operatie. Als ze het verband eraf halen en weer kunnen zien. Ik heb de eer gehad om daar bij te zijn. ECF is daarbij een van de weinige organisaties die mensen helpen in afgelegen gebieden.
We maken door de gulle giften van onze donoren en door het harde werk op al onze kantoren in vijf landen een groot verschil. Maar er is nog heel veel dat beter kan. Naar schatting zijn er meer dan 60.000 mensen in Cambodja die wachten op een operatie.
Mijn wens is dat ECF door blijft gaan met het helpen van de armste mensen. Ook wens ik dat ik terug kan gaan naar Cambodja om meer mensen persoonlijk te helpen. We moeten deze tijd aangrijpen om internationale betrekkingen aan te gaan en contacten op te bouwen.