Een wonder. Dat bent u voor een meisje als Deepa (7). Zij woont in het dorpje Tarkuhat in het Lamjung district, Nepal. De familie van Deepa is arm. Ze behoren zelfs tot de armste mensen in dit afgelegen gebied. Haar vader Bikram zingt en speelt muziek op de lokale bus in Kathmandu. Hij is afhankelijk van wat reizigers hem daarvoor geven.
“Wat ik met dit werk verdien, is alles wat mijn gezin aan inkomsten heeft.”
Het arme gezin werd nog meer op de proef gesteld. Deepa begon steeds slechter te zien. Net als haar vader en haar broer en zusje. Haar vader kon moeilijk zijn weg vinden en het werk op de bus viel hem steeds zwaarder. Met een baby en drie kinderen thuis die blind werden, kon Deepa’s moeder niet met hem mee om te helpen.
Deepa wist dat haar vader erg hard moest werken, zodat zij en haar drie broers naar school konden. Dat het hem nu zoveel moeite kostte, was voor haar reden om nog beter haar best te doen in de klas.
Helaas, ondanks alles, haalde zij de laatste maanden steeds slechtere cijfers. Haar ogen werkten niet mee. “Ik had steeds meer moeite om mijn boek te lezen.”
Na een tijdje kon zij ook niet meer fijn met haar vriendinnen spelen na school, omdat zij de hele tijd struikelde of zich ergens aan stootte. Alle kleur begon uit Deepa’s leven te verdwijnen.
Toen Deepa op school hoorde dat er een oogkamp kwam, maakte haar hart een sprong! De oogartsen zouden hen misschien kunnen helpen.
Zoals u weet, organiseert het Himalaya oogziekenhuis regelmatig oogkampen – voor patiënten die geen geld hebben voor een behandeling. Staar en slechtziendheid komen ook in het Lamjung district vaak voor. Zonder de oogkampen zouden de oogpatiënten hier geen toegang hebben tot oogzorg. De oogkampen zijn dan ook hard nodig.
Het oogkamp waar Deepa en haar familie heen gingen was in de buurt, maar nog altijd een halve dag lopen. En dat was niet gemakkelijk voor het gezin. Uren liepen zij door een gebied zonder goede wegen – drie slechtziende kinderen, een bijna blinde vader en een moeder met een baby op de heup.
Maar het was het waard. Want dokter Indraman, die hen onderzocht, vertelde dat Deepa, haar vader, broer en zusje staar hadden en dat zij daarom een korte operatie in het oogziekenhuis in Pokhara zouden krijgen, die ze niet zelf hoefden te betalen. Omdat de kinderen onder narcose geholpen moesten worden, zou dit in het ziekenhuis moeten plaatsvinden.
“We konden haast niet geloven dat wij deze kans kregen!”
Mensen zoals u maken deze gratis staaroperaties voor de allerarmsten mogelijk. Ik ben u zo dankbaar voor uw steun. Voor elk kind en elke ouder die u weer laat zien. In het Lamjung district wonen nog veel meer staarpatiënten, die zonder operatie blind zullen worden. Helpt u hen? Met € 35 betaalt u een complete staaroperatie. Daarmee laat u iemand met staar, zoals Deepa of haar vader, weer zien. U bent de enige kans voor staarpatiënten in deze arme provincie.
Daarom hoop ik dat zij op u kunnen rekenen. We zijn blij met elk bedrag dat u kunt missen om een staarpatiënt weer te laten zien. En u betekent daarmee nog zoveel meer. Zo kan Bikram weer werken en heeft hij weer vertrouwen in de toekomst van zijn kinderen. En als u Deepa vandaag eens kon zien! Het gaat een stuk beter op school en zij kan weer met haar vriendinnen spelen. Het meisje heeft weer plezier in het leven.
Alvast grote dank voor uw mooie steun.
Met vriendelijke groet,
Ruud Wiedijk
Directeur Eye Care Foundation
PS In een klein, arm dorp in Nepal woont iemand die u nodig heeft, een kind, vader, moeder, oma of opa. Uw gift is voor de allerarmsten die zelf geen geld hebben voor een staaroperatie en daardoor blind dreigen te worden. Ik hoop dat u helpt.